In Scherpenheuvel gaan deze week de KRONINGSFEESTEN van start. Een jaar lang vieren ze in de basiliekstad de kroning van de Onze-Lieve-Vrouw 150 jaar geleden door paus Pius IX.

Op zaterdag 13 augustus 2022 was het niet alleen snikheet, maar was het ook zover: een groepje catechisten en geïnteresseerden konden genieten van een daguitstap naar Museumpark Orientalis in Heilig Land Stichting, Nijmegen, Nederland. Het idee en de organisatie waren in handen van Liesbeth en Gert.
Eerst werd een aangenaam ontbijt aan de pastorie van Glabbeek verorberd, dan wachtte het groepje van 11 een busrit van ongeveer twee en een half uur tot aan het Museumpark.
Ruim op tijd kwam de gids Rob er aan, vier uur lang nam hij ons mee op sleeptouw. Wat een enthousiasme!
Het Museumpark Orientalis is een ruim 30 hectare groot openluchtmuseum waar je je in een andere wereld waant. Drie monotheïstische godsdiensten en culturen van het Midden Oosten worden ontdekt, gebruiken, gewoonten, de leefwereld van Jezus. Het heuvelachtige boslandschap en de bijzondere natuur maken het doorwandelen van het park heel aangenaam, zelfs in de snikhete temperaturen.
De rondleiding startte aan het Binnenmuseum, een tentoonstelling over het Romeinse leger en vele weetjes verder belandden we in het Joodse dorp. Een bezoek aan het huisje van Maria en de synagoge bracht ons veel bij over het Jodendom. Via de geboortegrot en het tollenaarshuisje ging het verder. We waren getuigen van hoe een karavanserai er uit zag, een herberg voor reizigers in die tijd. Het Arabische dorpje was idyllisch gelegen aan een meer. In het infohuisje over de Islam en de moskee leerde de gids ons tal van begrippen. Een leuke manier om de overeenkomsten en verschillen tussen religies te relativeren.
In de Romeinse straat waanden we ons in Rome. Het paleis van Pontius Pilatus, het gerechtshof, een Judasboom, meerdere taferelen uit de Bijbel waren zó zichtbaar en voelbaar.
Via de overblijfselen van een aquaduct konden we naar de begraafplaats van Heilig Land Stichting. Een begraafplaats waar de stichters van het Museumpark begraven liggen, maar ook vele gewone mensen, die daar hun laatste rustplaats vinden. Taferelen van de Lijdensweg van Jezus en een beklimbare Berg van Golgotha brachten ons naar de Cenakelkerk. Deze kerk is wondermooi, schilderingen bekleden de binnenmuren, hier vonden we een serene rust.
Dankzij een fantastische gids hebben we heel veel vernomen en kijken we met een andere blik naar wat ons dagdagelijks omringt en bereikt qua nieuws.
De terugweg in het busje bracht ons weer naar onze wereld, en naar Glabbeek.

Het Museumpark Orientalis is echt een aanrader, een mooi park, en een mooie uitstap!
www.museumparkorientalis.nl

-Processie: “Het Wonder van Wever”-
De traditie gaat terug op de bouw in 1572 van de kapel door de Spaanse generaal Vicca, als dank voor een onverhoopte overwinning op de (veel talrijker) Calvinistische troepen van Willem van Oranje.
Zo goed als ieder huis in het dorp was feestelijk versierd. Er waren enorm veel kijklustigen (1.500) toegestroomd en de processie zelf was zeer sterk uitgebouwd met 450 figuranten. Elk van de zes “kerkdorpen” van Glabbeek was prominent vertegenwoordigd: mooi versierde wagens, groepen die Bijbelse taferelen uitbeelden, vendelzwaaiers, volksdansgroepen, koren enz.
Het was een indrukwekkende manifestatie van verbondenheid.
En toen, direct nadat de processie zich in beweging had gezet, gingen de hemelsluizen open… Eén van de ergste stortregens die ik ooit heb meegemaakt. En het stopte niet. Iedereen, ook de bisschop die het Sacrament droeg, was door-en-door-nat. En het hield maar niet op. MAAR NIEMAND VERLIET DE PROCESSIE.
Het kan niet anders of velen (om niet te zeggen iedereen) moet daar wel aan gedacht hebben: wat heeft dit nog voor zin, laten we naar huis gaan of misschien ergens gaan schuilen.
Maar niemand deed het. Een geweldig staaltje van heilige dwarsdrijverij was het. Een staaltje van zelfbewust negeren van de tegenwerkende natuurelementen.
De toeschouwers (onder hun paraplu) vonden het fantastisch dat de processie gewoon dóórging. Drijfnat waren de deelnemers, maar fier en gelukkig.
Het was een overwinning die van generaal Vicca waardig.
Maria houdt dan blijkbaar de regen niet tegen. Maar wat we te zien kregen was een wonder van samenhorigheid en collectief doorzettingsvermogen.
Iedere aanwezige zal er nog jarenlang met fierheid aan terugdenken.

We houden eraan om iedereen, die op welke wijze dan ook heeft meegewerkt, van harte te danken hiervoor.

Pastoor Luc

Foto’s: Chantal De Keyzer, JaLeti Foto, Linda Celis en Diane Wustenberghs

Meer foto’s op www.kerkglabbeek.be/450jaar

Zaterdagnamiddag 30 juli ’22 gaven Lise Marie Pardons & Jonas De Graef, beiden woonachtig in Wever, het ja-woord in de Sint-Antoniuskerk van Wever.
Proficiat vanwege onze christelijke parochiegemeenschap en héél veel geluk in hun huwelijksleven!

Goede God, wij danken U voor Lise Marie & Jonas,
die nu als man en vrouw hun levensweg verdergaan.
Help ze hun schip recht door zee te sturen,
zodat zij de moeilijkheden veilig doorkomen
en weten te genieten van de vreugde en het geluk
die zij vinden bij elkaar en bij de anderen.
Amen.